Fourth World

โลกที่สี่

เป็นชื่อที่องค์การสหประชาชาติใช้เรียกกลุ่มประเทศที่ด้อยพัฒนา หรือพัฒนาน้อยที่สุด (แอลดีซี) ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการปฏิบัติเป็นกรณีพิเศษทั้งในด้านการให้ความช่วยเหลือและในโครงการพัฒนาต่าง ๆ ประชากรจำนวนมากของประเทศกลุ่มโลกที่สี่นี้จะดำรงชีวิตอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่นักเศรษฐศาสตร์ธนาคารโลกระบุไว้ว่าอยู่ในกลุ่มผู้มีรายได้ระดับต่ำมากเพียงแค่จัดหาปัจจัยในการดำรงชีพ คือ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม และที่พักอาศัยได้เท่านั้นเอง ในขณะที่รัฐในกลุ่มโลกที่สามหลายรัฐได้แสดงตัวออกมาว่ามีความเจริญเติบโตและมีความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ นั้น กลุ่มประเทศโลกที่สี่นี้กลับตกอยู่ในสภาวะยากจนข้นแค้น และไม่สามารถจะพัฒนาทรัพยากรและศักยภาพทางเทคนิคเพื่อให้ถึงระดับมีความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่พอเพียงเลี้ยงตนเองได้ เมื่อการช่วยเหลือกันนิยมใช้แบบทวิภาคีมากยิ่งขึ้น และเป็นการช่วยเหลือกันระหว่างเจ้าหนี้กับลูกนี้เท่านั้นเช่นนี้ ก็เป็นการลดความช่วยเหลือที่เคยให้แก่ประเทศโลกที่สี่ เมื่อปี ค.ศ.1981 องค์การสหประชาชาติได้จัดประชุมพิเศษเกี่ยวกับประเทศพัฒนาน้อยที่สุด (แอลดีซี)นี้ และได้มีการอภิปรายกันถึงวิธีที่จะทำให้ประเทศเหล่านี้หลุดพ้นจากสภาวะยากจน ในวาระครบรอบทศวรรษการพัฒนาที่สาม สมัชชาใหญ่สหประชาชาติได้รับโครงการยุทธศาสตร์การพัฒนา ระหว่างประเทศแบบใหม่ (เอ็นไอดีเอส) และได้จัดตั้งโครงการ แผนปฏิบัติการใหม่ที่สำคัญ (เอสเอ็นพีเอ) สำหรับใช้กับประเทศพัฒนาน้อยที่สุดเหล่านี้ แผนปฏิบัติการเอสเอ็นพีเอนี้มุ่งที่จะให้ประเทศผู้ใจบุญทั้งหลายช่วยกันบริจาคเงินช่วยกลุ่มประเทศโลกที่สี่นี้เพิ่มขึ้นทุกปี ๆ ละ 0.15 เปอร์เซ็นต์

ความสำคัญ รัฐที่กำลังพัฒนาทั้งหลายได้เริ่มแตกคอกันในเรื่องประเด็นทางเศรษฐกิจ ทั้งนี้เพราะได้เกิดความไม่เท่าเทียมกันระหว่างกลุ่มประเทศโลกที่สามกับกลุ่มประเทศโลกที่สี่ กลุ่มประเทศโลกที่หนึ่งและกลุ่มประเทศโลกที่สาม สามารถบรรลุข้อตกลงกันได้หลายอย่าง เช่น ข้อตกลง Lome Convention ข้อตกลง Caribbean Basin Initiative ข้อตกลง Generalized System of Preferences ซึ่งข้อตกลงเหล่านี้ได้ให้สิทธิพิเศษแก่สินค้าของประเทศโลกที่สามสามารถเข้าไปขายในตลาดของกลุ่มประเทศตะวันตกได้ ในขณะเดียวกันนั้นสินค้าจากประเทศโลกที่สี่กลับถูกกีดกันไม่ให้เข้าไปขายในตลาดของกลุ่มประเทศตะวันตก ในการจัดกลุ่มประเทศที่สหประชาชาติทำไว้นั้น กลุ่มประเทศด้อยพัฒนาหรือประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุด หรือกลุ่มประเทศโลกที่สี่นี้ ประกอบด้วย บังกลาเทศ เบนิน ภูฏาน บอสวานา บุรุนดี เคปเวอร์ดี สาธารณรัฐแอฟริกากลาง ชาด โคโมรอส แกมเบีย กินี ไฮติ เลโซโท มาลาวี มัลดีฟส์ มาลี เนปาล รวันดา โซมาเลีย ซูดาน ทานซาเนีย อูกานดา อัปเปอร์โวลตา ซามัวตะวันตก และสาธารณรัฐอาหรับเยเมน